بزرگی میگوید: (( به سوی خوشبختی راهی وجود ندارد زیرا خوشبختی خود راه است. اگر میخواهی دیگران را خوشبخت کنی اول خودت خوشبخت با ش چون برای آنکه آفتاب را بردیگران بتا بانیم

 باید آن را در درون خود داشته باشیم)) عیب ما انسانها این است که خوشبختی راچیزی دور ومحال میپنداریم اما اینطور نیست .خوشبختی درکنار ماست و مانند سایه همراه ما حرکت میکند.خوشبختی لحظه ای است که که درآن فراغت خیال و آرامش روح داریم. خوشبختی چیزی نسیت که بتوان آن را لمس کرد. وقتی شب هنگا م بی دغدغه خیال دیده برهم میگذاریم ، خوشبختیم. وقتی نگران کم وزیا د

 و سود و زیان نباشیم خوشبختیم ،اگر انسان قانعی باشیم و حرص وطمع نداشته باشیم می توانیم احساس خوشبختی کنیم. هرگاه کینه های نهانی از دشمنان را از قلب پاک کنیم و همه آنهایی را که زمانی ما را رنجانده اند و سبب نگرانی و آزردگی خاطرمان شده باشند ، ببخشیم خوشبخت خواهیم بود. وقتی توانستیم از شکست های زندگی به جای نامیدی پند بگیریم اشتباه های گذشته را فراموش کنیم، به موفقیت های بزرگ آینده بیاندیشیم و از هر موفقیتی هرچند کوچک لذت ببریم ، خوشبخت هستیم. اگر توانستیم با تمام وجود درک کنیم که هدف از زندگی ما برروی کره ی خاکی دوستی ، مهرورزیدن و کمک کردن به دیگران و لذت بردن از با هم بودن و در کنار هم بودن است به معنای واقعی خوشبختیم. بزرگی میگوید:(( خوشبختی ، داشتن دوست داشتنی ها نیست بلکه دوست داشتن دوست داشتنی هاست)) پس هرروزت را با توکل برکسی آغاز کن که خزانه رحمتش هرگز پایان نمی پذیرد. دلت را به آسمان بیکران پیوند بزن که هرکدورتی را خواهد بخشید و باور کن که آینده به اندازه ابدیت وسعت خواهد داشت و یقین داشته باش که ذره ای از اعمالت حتی به اندازه ی یک خردل محاسبه خواهد شد و در همین دنیا اثرات نیک وبد آن ر خواهی دید. پس بیا همین حالا اندوه دنیا را را کن تا لحظه ای شاد زندگی کنی و از زندگی خود لذت ببر بددون اینکه آن را بازندگی دیگران مقایسه کنی پس میبینی که راهی که بسوی خوشبختی وجود نداردخوشبختی خود را است راهی که از درون تو آغاز میشود و به درون تو ختم میشود

نوشته شده در دوشنبه 88/12/24ساعت 7:0 عصر توسط ردپا روی ساحل ( )